فلوراید تراپی، رساندن فلوراید به دندان به صورت موضعی یا سیستماتیک است که به منظور محافظت از آنها در برابر پوسیدگی صورت می گیرد. شواهد گسترده اثبات کرده است که خمیر دندانهای حاوی فلوراید و فلوراسیون آب، باعث کاهش پوسیدگی دندان می شوند. فلوراید و فلوراسیون آب در دندانپزشکی به عنوان یکی از 10 اقدام مهم بهداشت عمومی قرن بیستم طبقه بندی شده است. این مقاله به طور خلاصه به موضوع فلوراید در دندانپزشکی ، میزان استفاده و دوز آن و خطرات احتمالی ناشی از فلوراید اضافی می پردازد.
در سال 1901 ، هنگامی که دکتر فردریک مک کی تمرین دندانپزشکی خود را در کلرادو اسپرینگز آمریکا آغاز کرد ، متوجه شد که بسیاری از بیماران ،دندان هایشان لکه قهوه ای مرموزی دارد . وی به مدت 30 سال موضوع را مورد بررسی قرار داد و متوجه شد که دندان هایی که لکه های عجیب و غریب داشتند ، دندانهای "خالدار"، بدون پوسیدگی بودند .او تلاش کرد تا آب آشامیدنی را علت این پدیده عجیب معرفی کند.
در سال 1931 ، دکتر اچ. ترندلی دین ، دندانپزشکی که برای خدمات عمومی ایالات متحده کار می کرد ، در حال مطالعه اثرات مضر فلوراید بود و در سال 1950 ، نشان داد که فلوراید تراپی ، در مقادیر کم ، دارای فواید زیاد با عوارض جانبی ناچیز و در نتیجه ایجاد لکه مینا ("خاردار شدن" دندان ها) است که بعد ها به عنوان fluorosis شناخته شد. در آن زمان ، دین پیشنهاد کرد که غلظت فلوراید آب ،حدود 1 میلی گرم در لیتر یا 1 قسمت در میلیون (1 ppm) تقریباً معادل یک دانه نمک در یک گالن آب باشد که با پوسیدگی کمتری همراه خواهد بود.
در واقع ایمنی فلوراید مورد بحث بسیاری قرار گرفته است. این یکی از اقدامات بهداشتی است که به طور گسترده تحقیق شده است. آنچه می توان گفت این است که نتیجه شواهد نشان می دهد که فلوراید ، در صورت استفاده صحیح ، مسیری ایمن و موثر را برای سلامتی دندان ارائه می دهد. بیماری های دهان و دندان از مهمترین مشکلات بهداشت عمومی هستند: درد ، نقص و هر مشکلی از آنها بسیار شایع است و هزینه های درمانی یک مشکل اساسی محسوب می شوند. یکی از موثرترین عناصر در جلوگیری از پوسیدگی دندان ، فلوراید است. فلوراید میزان پوسیدگی دندان را کاهش می دهد و روند پیشرفت را کند یا معکوس می کند. فلوراید طی 80 سال گذشته سهم عظیمی در کاهش پوسیدگی دندان داشته است.
فلورین عنصری از خانواده هالوژن است که شامل کلر ، برم و ید نیز می باشد. این ترکیبات غیر آلی و آلی به نام فلوراید تشکیل می دهد.
موجودات زنده عمدتا از طریق آب و غذا در معرض فلوریدهای غیر آلی قرار می گیرند. مهمترین فلوریدهای معدنی عبارتند از: هیدروژن فلوراید ، کلسیم فلوراید و سدیم فلوراید.
فلوراید در پیشگیری از پوسیدگی دندان چگونه عمل می کند؟
1. فلوراید در بلورهای هیدروکسی آپاتیت دندانها گنجانده می شود و باعث مقاومت بیشتر آنها در برابر حمله اسید می شود.
2. وجود بزاق باعث ترمیم مجدد ضایعات زودرس پوسیدگی می شود.
3. فلوراید در مسیرهای متابولیکی باکتریها تداخل ایجاد می کند ، بنابراین اسید را کاهش می دهد.
آن را می توان به صورت سیستماتیک (در آب ، نمک و شیر) یا به صورت سنتی (استفاده از فلوراید موضعی مانند خمیر دندان ، ژل ، لاک و دهان شویه) تهیه کرد.
با این حال ، منابع اضافی فلوراید در محیط وجود دارد که می تواند به طور طبیعی یا در نتیجه فرآیند صنعتی ایجاد شود.
موسسه پزشکی ملی آکادمی علوم ایالات متحده (NAS) مصرف کافی فلوراید را از همه منابع به اندازه 0.05 میلی گرم F / Kg (وزن بدن در روز) توصیه کرده است.
• مقاومت در طول عمر بیشترین اثر محافظتی در برابر پوسیدگی را ایجاد می کند.
• 20-40٪ کاهش پوسیدگی در طول زندگی.
• تا سال 2012 ، حدود 435 میلیون نفر ، در سراسر جهان ، آب فلوراید شده را در سطح توصیه شده دریافت کرده اند و حدود 214 میلیون نفر از آنها در ایالات متحده زندگی می کنند.
• پوسیدگی پس از قطع فلوراید افزایش می یابد.
• مزایا: ایمن ، مقرون به صرفه ، سازگار. کم خطر مصرف بیش از حد.
• معایب: عدم آزادی انتخاب ، نیاز به زیرساخت های پیچیده و هزینه اولیه سرمایه دارد.
• میانگین دوز مورد نیاز: 1 ppm.
• کاهش 40-50 درصد در پوسیدگی دندان (بزرگسالان و کودکان(
• NaF ترکیب انتخابی است.
• احتیاط لازم در تجویز برای به حداقل رساندن مصرف بیش از حد و فلوروز.
• 0.5 میلی گرم در روز در کودکان زیر 4 سال و 0.75 تا 1 میلی گرم در افراد مسن.
• مزایا: موثر ، آزادی انتخاب.
• معایب: انطباق مورد نیاز است، ثبات در تامین مورد نیاز است ، خطر مصرف بیش از حد.
• تاثیر گذار.
• از پوسیدگی به اندازه فلوراید محافظت می کند.
• دوز: ppm250
• مزایا: موثر ، آزادی انتخاب.
• معایب: متضاد با پیام های سلامت عمومی است .زیرا مصرف نمک را توصیه می کند.
• به عنوان مثال می توان به محلول های آبی فلوراید سدیم و فلوراید stannous ، محلول های با pH کم مانند سیستم فلورید فسفاته اسیدی اشاره کرد.
• 20-35 درصد کاهش پوسیدگی دندان.
• معمولاً در برنامه های شستشوی دهان در مدرسه استفاده می شود .
• لاک ها با غلظت بالا به طور مستقیم بر روی دندان ها زده می شوند .
• ژل ها نیز ممکن است به طور مستقیم بر روی دندان قرار بگیرند.
• مزایا: موثر و آزادی انتخاب در افراد در معرض خطر پوسیدگی دندان .
• معایب: نیاز به پرسنل دارد و وقت گیر است.
• ساده ترین روش تامین فلوراید.
• کاهش پوسیدگی دندان در سراسر جهان (منسوب به خمیر دندان).
• از اواخر دهه 1960 به صورت تجاری در دسترس است و 95٪ خمیر دندان ها در اواخر دهه هفتاد،حاوی فلوراید هستند.
• غلظت های معمول استفاده شده: 1000-1500 ppm فلوراید در هر گرم خمیر دندان. دوز کمتری در کودکان استفاده می شود: ppm 100-550 بر اساس سن و ارزیابی خطر پوسیدگی.
• مزایا: آسان ، موثر ، آزادی انتخاب.
در گزارش NAS در سپتامبر 1997 (کارگاه 23) ، فلوراید به طور مکرر توسط سخنرانان و اعضای پانل به عنوان "ماده مغذی ضروری" در نظر گرفته شد. بدیهی است که فلوراید در ماتریس معدنی استخوانها و دندانها گنجانده شده است ، و بدون تردید ، مصرف حتی میلی گرمی از آن در دوران نوزادی و اوایل کودکی ممکن است اثرات سمی فلوروز دندان را ایجاد کند. (پروفسور AW Burgstahler ، Ph.D ، شیمیدان )
اگر غلظت فلوراید در آب آشامیدنی زیر 2 میلی گرم در لیتر (2 پی پی ام) باشد ، و گزارش هایی (در گزارش 1997) مبنی بر فلوروز دندان ، لکه و پوسیدگی ، در دندان داده شود ، همچنان از اهمیت بهداشت عمومی برخوردار نیست. همان طور که مشکل مینای دندان در مناطقی با فلوراید 1-2 ppm در آب آشامیدنی آشکارا نادیده گرفته شد.
بیشتر نویسندگان و پزشکان تخمین می زنند که فلوروز اسکلتی فلج کننده زمانی اتفاق می افتد که حداقل 10 سال 10-20 میلی گرم فلوراید به صورت روزانه بلعیده شود: در این حالت ، کلسیفیکاسیون رباط ها اغلب مانع از تحرک مفصلی می شود و ممکن است وجود اگزوستوز زیاد باشد ، و این اثرات ممکن است با فرسودگی عضلات و عوارض عصبی ناشی از فشرده سازی نخاع همراه باشد. (پروفسور گاری ام. ویتفورد ، متخصص فلوراید ، کالج پزشکی جورجیا ، ایالات متحده آمریکا - 1996 ، در متابولیسم و سمیت فلوراید.)
همچنین ، موارد متناوب درد معده و ضعف عضلانی به طور کلینیکی در مناطقی از مصرف فلوئوروز آندمیک دندان و اسکلت که از 2 تا 5 میلی گرم در روز پایین است ، مرتبط هستند .
در مارس و ژوئیه 2014 ، Grandjean و Landrigan در "Lancet Neurology" به مسئله سمیت عصبی فلوراید پرداختند ، و برخی از نویسندگان و متخصصان در سراسر جهان ، در حال حاضر مطالعاتی را انجام می دهند که هدف آنها طبقه بندی فلوراید به عنوان یک نوروتوکسین است ، به منظور حذف صنعت سدیم فلوراید از منبع آب جهان. این روند را به عنوان یک سم اعصاب در رشد( منگنز ، کلرپیریفوس ، تتراکلر اتیلن و سایر موارد) در نظر می گیرند که ممکن است باعث ناتوانی در رشد عصبی شود (مانند اختلال بیش فعالی با کمبود توجه - ADHD - ، dyslexia و غیره ....).
یافته های سال 2013 توسط متانالیز دانشگاه هاروارد (بودجه ای که توسط موسسه ملی بهداشت - NIH ، در Bethesda ، مریلند ، ایالات متحده تأمین شده است) به این نتیجه رسید که کودکان در مناطقی که دارای آب بسیار بالای فلوراید هستند دارای نمره ضریب هوشی "به طور قابل توجهی پایین تر" هستند نسبت به کسانی که در مناطقی با مقدار کم، زندگی می کنند. فلوراید در منابع آب آنها: این گزارش 32 صفحه ای (که توسط چندین محقق نوشته شده است) یافته های 27 مطالعه (منتشر شده در طی 22 سال) را بررسی می کند که نشان می دهد ارتباط معکوس بین قرار گرفتن در معرض فلوراید بالا و هوش کودکان وجود دارد.
نتایج تحقیقات از احتمال تأثیرات سوء قرار گرفتن در معرض فلوراید بر رشد عصبی کودکان می گوید. اما تحقیقات آینده باید به طور رسمی ارتباط بین دوز و نتیجه را بر اساس قرار گرفتن فرد در مرور زمان ارزیابی کند ، از جمله ارزیابی دقیق تر در زمان بارداری و قبل از تولد و اقدامات استاندارد گسترده تر عملکرد عصبی رفتاری.